شعری از پروفسور هشترودی در مورد ریاضیات
منحنی قامتم، قامت ابروی توست
خط مجانب بر آن، سلسله گیسوی اوست
حد رسیدن به او، مبهم و بی انتهاست
بازه تعریف دل، در حرم کوی دوست
چون به عدد یک تویی من همه صفرها
آن چه که معنی دهد قامت دلجوی توست
پرتوی خورشید شد مشتق از آن روی تو
گرمی جان بخش او جزئی از آن خوی توست
بی تو وجودم بود یک سری واگرا
ناحیه همگراش دایره روی توست
(پروفسور هشترودی)
به نام او که عالم را بر اساس « حساب » و « هندسه » آفرید . آری به نام او که همه چیز دنیا را بر اساس حساب استوار کرد و بر پایه هندسه نظم بخشید .
دوست خوبم سلام !
امیداورم روزهای زندگی ات سرشار از تلاشهای مثبت و منطق بر خط راست در جهت رسیدن به خدای یگانه باشد .
اثبات: (به روش استقراء)
پایه استقراء: 1،اولین عدد طبیعی است پس جالبه.
2، تنها عدد اول زوج طبیعی است پس جالبه.
فرض استقراء: n عدد جالبیه
حکم استقرا: n +1 عددجالبی است.
اثبات به روش برهان خلف:فرض کنید n +1 عدد جالبی نباشد. در آن صورت اولین عدد طبیعی خواهد بود که جالب نیست.
در نتیجه n +1 به عنوان اولین عدد طبیعی ناجالب ،جالب خواهدبود.
پس مجموعه ی اعداد طبیعی جالبه.
باز هم خواب ریاضی دیده ام خواب خطهای موازی دیده ام
خواب دی دم می خوانم ایگرگ زگوند خنجر دیفرانسیل هم گشته کند
از سر هر جایگشتی می پرم دامن هر اتحادی میدرم
دست و پای بازه ها را بسته ام از کمند منحنی ها رسته ا م
شیب هر خط را به تندی می دوم گوش هر ایگرگ وشی رامی جوم
گاه در زندان قدر مطلقم گاه اسیر زلف حد و مشتقم
گاه خط را موازی میکنم با توانها نقطه بازی می کنم
لشگری تمرین دارم بی شمار تیمی از فرمول دارم در کنار
ناگهان دیدم توابع مرده اند پاره خط نقطه ها پژمرده اند
کاروان جذر ها کوچیده است استخوان کسر ها پوسیده است
از لوگ و بسط و نپر آثار نیست رد پایی از خط و بردار نیست
هیچکس را زین مصیبت غم نبود صفر صفرم هم دگر مبهم نبود
آر ی آری خواب افسون می کند عقده را از سینه بیرون می کند
مردم از این ایکس و یگرگ داد داد روزهای بی ریاضی یاد باد
ریاضی درس خشک و درس سردی است ریاضی بهر ما همچون نبردی است
نبردی کاندر آن تیغت مداد است حریف و دشمنت مشق زیاد است
نبردی کاندر آن خونت نریزند ولی صفرت به رنگ خون نویسند
به میدان نبردش چون نهی پا نگاهت را بگردانی به هرجا
به هر سو بهر قتلت ایستاده چهل فرمول تابع های ساده
به مشرق خیل خطهای عمودی به مغرب شصت و دو سور وجودی
براکت این طرف با قدر مطلق در آن سو حد و انتگرال و مشتق
دو صد لعنت بر ا ین اقوام سینوس به تانژانت و کتانژانت و کسینوس
که فرمولهای آن بی حد و بی حصر بود در صورت و در مخرج کسر
خلاصه می کنکم دیگر کلامم قبولش می کنی یا نه ندانم
به میدان پا منه کارت خراب است دراینجا نمره بیست چون سراب است
