چگونه بد بنویسیم؟!
•
راه کارهای سازنده برای بد نویسی ( تضمینی)
1- هنگامی که قلم در دست می‌گیرید، به مخاطبان خود فکر نکنید، آنقدر سنگین و در هم بنویسید که همه بدانند شما سرشار از فضل و دانش هستید.
2- هیچگاه درباره موضوعی که می‌نویسید، تحقیق یا العیاذبالله فکر نکنید. در ذهن شما پاسخ همه سوالات وجود دارد. فقط کافی است ذهنیات خود را بر روی کاغذ بریزید.
3- هرگز آنچه را که دیگران قبلاً نوشته‌اند و یا با مطا‌لب شما قرابتی دارد، نخوانید. چون پیش از شما هیچ‌کس درباره هیچ موضوعی نه اندیشیده و نه نوشته است.
4- اگر مطلبی را خواندید و از آن در نوشته خود سود بردید، اصلاً به آن اشاره نکنید. ناسپاسی از دیگران، اصل مهمی در بدنویسی است. ما نیز همین کار را خواهیم کرد!
5- هیچ لذتی بالاتر از این نیست که خواننده را سرگردان کنید؛ این اصل بسیار مهمی در بد نوشتن است. از این نباید غفلت کرد و از هر راهی برای رسیدن به آن، باید سود جست. پس کلمات و عبارات را بدون هیچ پیوندی با یکدیگر، کنار هم بچینید.
6- در نوشتن هیچ نظم و هدفی نداشته باشید. هدف و نظم برای امور غیر مهم است، نه عرصه تحقیق و نویسندگی. بنابراین هر چه می‌توانید درهم و برهم بنویسید تا خواننده نتواند به هیچ ایده و نتیجه‌ای برسد.
7- جمله‌ها و عبارت‌های دور و دراز، بهترین راه برای خسته کردن خواننده است. اگر جمله‌ای با کمترین کلمات مفهوم می‌گردد، آنقدر آن جمله را طولانی کنید که نفس خواننده ببرد. فراموش نکنید که حق‌التألیف را بابت تعداد صفحات می‌دهند نه شمار جملات مفهوم و آگاهی‌های مفیدی که شما به خواننده خود می‌دهید.
8- سعی کنید در هر جمله و بندی، اندیشه‌های فراوان و متفاوتی را روی هم بریزید؛ اگر چه همگی ناقص و نارس و نامرتبط و گنگ باشند. اگر در این مهارت، توفیقی کسب کنید، شاید اسم شما در لیست نظریه‌پردازان و فیلسوفان ثبت شود.
9- هر چه از دیگران خواندید به نام خود جا بزنید. اما اگر در این راه هنوز استاد نشدید و در پاورقی به آدرسی اشاره می‌کنید، حاشا که واضح و سرراست باشد. در ضمن شما مجبور نیستید به اصل منبع مراجعه کنید. همین که از روی کتاب دیگران، آدرس‌هایی را در زیر صفحات بیاورید، کافی است.
10- اجاره ندهید که خواننده با شما احساس صمیمیت کند. محسوس نویسی و زنده نویسی در عالم زیبانویسی است که به کار شما نمی‌آید. خشک و بی‌روح و بی‌هیچ انعطافی نوشتن، قدمی بزرگ در هنر بدنویسی است.
11- استفاه زیاد از حروف ربطی، علی‌الخصوص «که» و «و» در بدنویسی بسیار به کار می‌آید.
12- مطالعه در حوزه‌های مختلف به ویژه خواندن شعر و داستان، اصلا توصیه نمی‌شود؛ چرا که باعث گسترش دایره واژگانی شما می‌شود که کاملا مخل بدنویسی است.
13- به کار بردن واژه‌های بیگانه و گرته‌برداری شده، ضمن اینکه از شگردهای بدنویسی است، به خواننده می‌فهماند که شما از دانش و سواد بالایی برخوردارید.
14- همیشه سعی کنید از جملات مرکب و معطوف به یکدیگر استفاده کنید که خواننده گمان کند فکر شما به اندازه جمله‌ای که ساخته‌اید بلند و دراز است. مبادا طوری بنویسید که خواننده با خواندن هر جمله یک قدم به پیش برود.
15- زنهار که از علائم نگارشی درست استفاده نکنید که جرمی سنگین در دنیای بدنویسی است. هر کجا که خود پسندیدید، مشتی نقطه و ویرگول و علامت سوال و تعجب بپاشید.
16- به شیوه گفتاری و شکسته بنویسید و از واژه‌های تکراری و محاوره‌ای فراوان استفاده کنید؛ فرض کنید برای مردم کوچه و بازار داستان می‌بافید.
17- نوشته شما باید خالی از هر گونه تنوع و تغییر لحن باشد. این طوری خواننده را زودتر از میدان به در می‌کنید و از شمار خوانندگان می‌کاهید